ŚREDNIOWIECZE
Była to epoka, w której od początku dominowała muzyka liturgiczna, wśród której wykształcały się takie formy, jak jednogłosowy chorał gregoriański, czy wielogłosowe organum. Z czasem jednak zaczęły się tworzyć także pieśni świeckie. Komponowane były one przez wędrownych żaków, trubadurów i truwerów, tworzących utwory poetyckie, często o frywolnej treści, które upowszechniły muzykę wśród ludu, posługując się językiem narodowym w Niemczech, Hiszpanii i Włoszech. Jest to co prawda okres, którego dorobek prezentowany na scenach jest dość rzadko, jednak z pewnością warto mieć świadomość tego, co ze sobą przyniósł. Wielu kompozytorów ? romantycznych, czy nawet współczesnych ? korzysta z motywów i konstrukcji średniowiecznych pieśni. Wystarczy przytoczyć tutaj Symfonię fantastyczną Berlioza, w której niejednokrotnie rozbrzmiewa sekwencja Dies Irae (Dzień gniewu), napisana na przełomie XII i XIII wieku. Nie sposób zliczyć tego typu cytaty w muzyce późniejszej, a zabiegi te nigdy nie są przypadkowe ? dlatego znajomość nawet podstaw i ogólnej charakterystyki muzyki średniowiecza, otwiera przed słuchaczami możliwość zauważenia nowych sensów, znaczeń i odniesień w muzyce późniejszych epok.
