Tomasiewicz | Śląska Orkiestra Kameralna
Bilet normalny parter | 30.00 zł |
Bilet ulgowy parter | 21.00 zł |
Bilet normalny balkon | 40.00 zł |
Bilet ulgowy balkon | 28.00 zł |
Wykonawcy:
- Maciej Tomasiewicz – dyrygent
- Śląska Orkiestra Kameralna
Program:
- Max Bruch – Serenada na szwedzkie tematy ludowe
- Einojuhani Rautavaara – Pelimannit op. 1
- Witold Lutosławski – 5 Melodii ludowych na orkiestrę smyczkową
- Béla Bartók – Divertimento na orkiestrę smyczkową
21 maja wraz ze Śląską Orkiestrą Kameralną pod batutą Macieja Tomasiewicza zapraszamy na koncert muzyki Maxa Brucha, Einojuhaniego Rautavaary, Witolda Lutosławskiego i Béli Bartóka. Program zachwyci nie tylko bogactwem brzmienia, ale również wieloma odniesieniami do folkloru, co z pewnością ubarwi ten majowy wieczór!
Serenadę na szwedzkie tematy ludowe Bruch napisał w oparciu o swój poprzedni utwór – Suitę według szwedzkich melodii ludowych (Nordland-Suite). Składa się z pięciu części. Początkowy Marsz zdradza inspiracje marszem koronacyjnym Karola XII, części II – Andante i IV – Andante sostenuto wykorzystują jako temat pieśni miłosne, część III z kolei czerpie z tradycyjnego tańca, pochodzącego ze szwedzkiego regionu Dalarna, a w części V ponownie wybrzmiewa Marsz. Brzmienie orkiestry symfonicznej z Nordland-Suite jest w Serenadzie w sposób niezwykle subtelny i wyważony zastąpione orkiestrą smyczkową. Ta aranżacja doskonale oddaje charakter dzieła i sprawia, że jest ono zupełnie innym przeżyciem muzycznym, niż kompozycja, z której czerpie materiał.
Einojuhani Rautavaara to kompozytor przełomu XX i XXI wieku, uznawany za najwybitniejszego fińskiego twórcę po Jeanie Sibeliusie. Jego Pelimannit, drugi punkt programu naszego majowego spotkania, powstał w 1952 roku. Tytuł można przetłumaczyć jako „skrzypkowie”, a materiał muzyczny pochodzi właśnie ze zbioru utworów skrzypcowych – Śpiewnika Samuela Rindy-Nickoli z XVIII wieku, zawierającego szwedzkie melodie tradycyjne o tytułach nadanych przez muzyków ludowych. Stąd też poszczególne części Pelimannit noszą nazwy odwołujące się do tradycyjnych zabaw, procesji, scenerii wiejskiego kościółka, tańców weselnych, a nawet diabła, który przygnębiony wpatruje się w ponury las.
Trzeci punkt programu to Melodie ludowe Witolda Lutosławskiego. Jest to wybór pięciu zinstrumentowanych na orkiestrę smyczkową miniatur fortepianowych z dwunastu powstałych. Opierają się one na melodiach pochodzących z różnych regionów Polski, a ich źródła leżą w zbiorach Jerzego Olszewskiego.
Zakończymy Divertimentem na orkiestrę smyczkową Béli Bartóka, trzyczęściową kompozycją powstałą w 1939 roku. Część I Allegro non troppo jest walcem o pewnych motywach cygańskich, a sama forma przypomina barokowe concerto grosso poprzez podział na solistów i orkiestrę tutti. Molto adagio, czyli część II, jest powolna, o ponurym charakterze. Tutaj także usłyszymy podobny podział ról w orkiestrze, choć nie aż tak wyraźny, jak w części pierwszej. Finałowe Allegro assai ma formę tanecznego ronda. Jest w zasadzie fugą, prowadzącą do kulminacji w solowej kadencji w partii skrzypiec.
Przeczytaj biogram dyrygenta →
21.05.2021 | piątek | g. 19
sala koncertowa im. Karola Stryji