ZAKOŃCZENIE SEZONU| Buszewski |Shemet |Chór |Orkiestra Symfoniczna

20 czerwca 2025
19:00
Sala Koncertowa im. Karola Stryji
Filharmonia Śląska [A]


20 czerwca 2025
19:00
Sala Koncertowa im. Karola Stryji
Filharmonia Śląska [A]


20 czerwca 2025
19:00
Sala Koncertowa im. Karola Stryji
Filharmonia Śląska [A]


20 czerwca 2025
19:00
Sala Koncertowa im. Karola Stryji
Filharmonia Śląska [A]


Wykonawcy:

  • Piotr Buszewski – tenor
  • Yaroslav Shemet – dyrygent
  • Chór Filharmonii Śląskiej
  • Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Śląskiej

Program:

  • Richard Strauss – Życie bohatera op. 40
  • Henryk Mikołaj Górecki – 3 Tańce Symfoniczne
  • Karol Szymanowski – Symfonia nr 3 Pieśń o nocy op. 27

 

Spektakularny finał 80. jubileuszowego sezonu artystycznego Filharmonii Śląskiej zawiera wszystko to – co piękne i szlachetne – co wypełnia hasło „Usłysz Śląsk”.

Arcydzieła muzyki polskiej Szymanowskiego i Góreckiego w korespondencji z jednym z najwybitniejszych poematów w historii muzyki Życie bohatera Straussa na jednym koncercie interpretują jedynie wybitni muzycy, jak wybitne są partytury wspomnianych kompozytorów. Mistrzowskie zakończenie sezonu podkreśli fakt przyjęcia zaproszenia przez Piotra Buszewskiego – wybitnego tenora, którego na co dzień możemy posłuchać w Metropolitan Opera, Royal Opera House czy Oper Leipzig.

Poemat symfoniczny Życie bohatera oparty jest na autorskim programie kompozytora, który opowiada historię życia archetypowego herosa. Poszczególne części poematu obrazują jego wrogów, przyjaciół, scenę decydującej bitwy i pożegnanie z tym światem. Utwór ten zawiera ponad trzydzieści cytatów z wcześniejszych dzieł Straussa, m.in. Also sprach Zarathustra, Till Eulenspiegel, Don Kichot, czy Don Juan. Kompozytor wykorzystuje poszerzone instrumentarium orkiestrowe, w którym możemy dostrzec m.in. klarnety sopranowe i basowe, kontrafagot, tubę tenorową czy bęben basowy i tenorowy. Tworząc bohaterskie dzieło w tonacji Es-dur, pragnął nawiązać do III Symfonii Ludwiga van Beethovena. Zagadką pozostaje, czy w archetypicznej postaci tytułowego bohatera ukrywa się sam kompozytor…?

Trzy tańce to jeden z nielicznych utworów Góreckiego, powstałych w I połowie lat 70. okresie ograniczonej pracy twórczej, spowodowanej złym stanem zdrowia kompozytora. Jednak w 1973 roku udało się mu ukończyć to orkiestrowe dzieło, na które składają się trzy skontrastowane z sobą tańce o wyraźnej proweniencji ludowej. Utwór ten Górecki dedykował Antoniemu Szafrankowi, jednej z czołowych postaci Średniej Szkoły Muzycznej w Rybniku, do której kompozytor czuł niezwykły sentyment. Tam bowiem, w roku 1952, na rozpoczął regularną naukę muzyki na wydziale instruktorsko-pedagogicznym

Trzecia symfonia Karola Szymanowskiego Pieśń o nocy zabierze nas w podróż w kraje orientu. Ta wokalno-instrumentalna symfonia kantata oparta jest na tekście poematu perskiego poety z XIII wieku, Dżalaluddina Rumiego. Klimat pełnego emocjonalnej treści poematu kompozytor przełożył na język muzyczny, tworząc dzieło niezwykle zmysłowe, miejscami wręcz ekstatyczne. Podobnie jak w poemacie Richarda Straussa zobaczymy tutaj niezwykle szerokie instrumentarium. Kompozytor uzyskał dzięki niemu wyrafinowane i subtelne efekty kolorystyczne, warto jednak wspomnieć, że w instrumentacji dzieła wspomagał Karola Szymanowskie Grzegorz Fitelberg. 

Jednoczęściową symfonię podzielić można na trzy fazy: pierwsza (na tenor solo, chór i orkiestrę) ma charakter wprowadzenia, środkowa (orkiestrowa) utrzymana jest w stylu orientalnego, barwnego tańca i scherza, natomiast ostatnie ogniowo (znów przeznaczone na pełną obsadę) posiada cechy adagia, zwieńczonego kulminacją (misterium) i kodą.

 

20 czerwca | piątek | g. 19.00
ZAKOŃCZENIE SEZONU| Buszewski |Shemet |Chór |Orkiestra Symfoniczna

PARTNERZY