MOZART – GOŁĄBEK – HAYDN | Pławner | Śląska Orkiestra Kameralna
Wykonawcy:
- Piotr Pławner – skrzypce/dyrygent
- Śląska Orkiestra Kameralna
Program:
- Jakub Gołąbek – II Symfonia D-dur
- Wolfgang Amadeusz Mozart – V Koncert skrzypcowy A-dur, KV 219 Turkish
- Wolfgang Amadeusz Mozart – Contredanse nr 1 D-dur, KV 462 (448b)
- Joseph Haydn – Symfonia nr 45 fis-moll Pożegnalna
Esencja muzyki klasycznej z nutą po śląsku – tak zapowiada się koncert Śląskiej Orkiestry Kameralnej pod dyrekcją Piotra Pławnera. Dzieła śląskiego klasyka – Jakuba Gołąbka, Wolfganga Amadeusa Mozarta i Josepha Haydna, chociaż wszystkie określane mianem klasycystycznych, prezentują różnorodne podejście kompozytorskie, bogactwo emocji, jak i mistrzostwo techniczne kompozytorów.
Jakub Gołąbek, znakomity polski kompozytor (urodzony na Śląsku) okresu klasycyzmu, przyczynił się do rozwoju wczesnej polskiej muzyki klasycznej. Jego II Symfonia D-dur, skomponowana około 1780 roku, reprezentuje przejście od stylu barokowego do klasycznego, łącząc strukturę formy sonatowej z elementami stylu galant. Utwór jest zorkiestrowany na dwa skrzypce, dwa flety lub oboje, dwa rogi, altówkę i basso continuo. Symfonia składa się z trzech części: Allegro, Rondeau Andante oraz finałowego Allegro molto, co pokazuje umiejętności Gołąbka w zakresie melodyki i orkiestracji. Jego muzyka, w tym ta symfonia, odegrała znaczącą rolę w kształtowaniu się polskiego stylu klasycznego tamtych czasów
V Koncert skrzypcowy A-dur, KV 219 „Turkish” Wolfganga Amadeusza Mozarta, skomponowany w 1775 roku, jest jednym z najpopularniejszych dzieł koncertowych kompozytora. Utwór rozpoczyna się łagodnym Allegro aperto, w którym skrzypce prezentują elegancki i melodyjny temat. Druga część, Adagio, to pełna emocji kantylena, która pozwala solistce na ukazanie głębi ekspresji. Finał, Rondeau, zawiera charakterystyczną „turecką” sekcję, która wprowadza egzotyczne rytmy i dynamiczne kontrasty. Koncert jest znany z wirtuozerii i zróżnicowania emocjonalnego, co sprawia, że jest ulubionym utworem zarówno wykonawców, jak i publiczności.
Contredanse nr 1 D-dur, KV 462 (448b) Wolfganga Amadeusza Mozarta to krótki, ale żywiołowy utwór taneczny, który odzwierciedla popularne w XVIII wieku style towarzyskie. Utwór charakteryzuje się prostą, lecz chwytliwą melodią i rytmiczną strukturą, która zachęca do tańca. Kompozycja jest pełna wdzięku i lekkości, typowej dla muzyki salonowej tamtej epoki. Mozart zręcznie łączy różnorodne motywy muzyczne, tworząc kompozycję, która jest zarówno zabawna, jak i elegancka. Contredanse nr 1 jest doskonałym przykładem umiejętności Mozarta w tworzeniu muzyki lekkiej, ale pełnej finezji.
Symfonia nr 45 fis-moll „Pożegnalna” Josepha Haydna, skomponowana w 1772 roku, jest jednym z najbardziej znanych dzieł tego kompozytora. Utwór składa się z czterech części, z których każda wprowadza innowacyjne elementy, charakterystyczne dla stylu Haydna. Pierwsza część, Allegro assai, wprowadza dramatyczny i pełen napięcia temat, który rozwija się w złożonej strukturze. Druga część, Adagio, to liryczna melodia, która kontrastuje z dynamicznym Scherzo. Finał, Presto – Adagio, jest najbardziej znanym fragmentem, w którym muzycy stopniowo opuszczają scenę, symbolicznie żegnając się z publicznością, co nadaje utworowi wyjątkowy charakter i narracyjną głębię.
14 marca | piątek | g. 19.00
MOZART – GOŁĄBEK – HAYDN | Pławner | Śląska Orkiestra Kameralna
